De engel-mens

Ontkomen aan de wereldnevelen
over de grens van mens en engel
een volmaakt zuivere ontmoeting
waar ziel zich puur in ziel kan spiegelen.

Een elkaar totaal weten
in heilige grootse stilte
voorbij de kooien van het spreken
voorbij oordeel, voorbij hechting
omvat in een innig loslaten
van liefdes grijploze armen.

Een eeuwig ongeweten verlangen
vindt hier herkenning in zijn vervulling
omgaan als engelen met elkaar omgaan
enkel elkaars stralend wezen weerkaatsen
in vloeiende verstrengeling en ontstrengeling.

Een nieuwe hoge liefdestrilling
zoals nog nooit op aarde is geweest
is in de diepte voelbaar geworden
en luidt het einde van het mens-zijn in
de engel-mens wordt geboren
de bewoner van een nieuwe aarde.

De geheime tuin

Ken je die geheime tuin
waar je kunt dansen tussen de bloemen
springen over zondoorschenen wateren
dartelen met de vlinders over de velden,
waar je kunt liggen tussen de geurige kruiden
onder een immens blauwe hemel
of zitten aan doordroomde meren
starende naar twinkelende sterren
in nachten zwoel en vol betovering
bevolkt door elfen en feeën
zilver als de maneschijn,
waar honing en schoonheid lafenis voor je ziel is
waar je diepe rust en verheven vrede vindt
dwalende tussen bloemen en betovering.

Ken je die geheime tuin
soms heel groot en uitgestrekt
en heel nabij . . . .
maar soms ook heel klein, veraf en bijna onbenaderbaar
want - zijn het berekenden of onwetenden? -
"men" heeft zijn bloemenweiden omgeploegd
zijn schoonheid vertrapt
zijn bodem vergiftigd
zijn wateren vervuild.
Dan moet je lang zwerven
door verkrachte velden
door norse verlatenheden
langs barse grauwe rotsen
om die tuin te vinden
achter steile hoge muren
en stevig vergrendelde poorten
- maar met de glimlach van je hart
  misschien nog te openen -.

In dit uiterst bastion heeft de tuin zich  teruggetrokken
om misschien eens, als de lente komt,
- met een glimlach, als jij, -
zich opnieuw uit te zaaien over de woestenijen . . . .

Ken je die geheime tuin
die tuin is te vinden in ieder mens
in zijn eerste levensjaren is hij zichtbaar
gans de innerlijke wereld omvattend
in al zijn tere ongereptheid
en - o noodlot - voor ieder toegankelijk
door de poorten van kinderlijke onbevangenheid.
Maar later, bij hen die door het leven getekend en
                                    gevloekt zijn,
is die tuin ver te zoeken en bijna ontoegankelijk
al zul je hem volhardend altijd kunnen vinden.

Maar dit is het meest geheime van die tuin
het meest wondere in een mensenleven
soms zie je die tuin zich opnieuw uitzaaien
over die omgeploegde en vertrapte bloemenweiden
opnieuw in bezit nemen
die verkrachte velden en verdorde woestenijen
heel de innerlijke wereld wordt - opnieuw - een bloementuin.
Deze mensen zijn opnieuw als kinderen geworden
hun tuin opnieuw ongerept en alom toegankelijk
maar ditmaal onaantastbaar.

Op de contact pagina kun je het boek bestellen